Tijdens een meditatie - zowat 25 jaar geleden - wandelde mijn innerlijk kind door een groot bos. Aan het einde van het pad verscheen een kristallen tempel, een figuur bovenaan de trap wenkte mij. Met de kracht van de gedachte bevond ik mij ogenblikkelijk binnenin de tempel. Tot mijn grote verbazing waren er geen muren, in plaats daarvan zag ik beelden van mensen over heel de wereld. Ik zag het lijden en een groot gevoel van mededogen overmeesterde mij.
Een ervaring die mij al die jaren is bijgebleven.
Een tijdje geleden vroeg ik aan mijn hoger bewustzijn om nogmaals naar de tempel te mogen gaan en mij de toekomst te laten zien.
Eerst zag ik niets, enkel mist, vervolgens welden tranen in mij op, nee niet uit angst of verdriet, maar uit liefde. Ik voelde duidelijk hoe alles één is, het gaat niet enkel om jou of mij, het gaat om ons.
Na de mist (huidige chaos) zag ik hoe we vanuit ons hart gaan leven, materie wordt minder belangrijk, menselijke waarden zullen het fundament vormen voor onze samenleving. Oude systemen die ons niet meer dienen, brokkelen af. We worden bewust wie we werkelijk zijn: creators van ons eigen leven.
Ik creëerde alvast dit magisch werk 😉
Mijn echtgenoot Robert en ik wensen jullie alle kracht en liefde toe om de mist te doorbreken en het wonder van het leven te ervaren.
Het is iedereen zijn geboorterecht om gelukkig te zijn.
Namasté
Monique (Monos )
---
A new beginning
During a meditation - about 25 years ago - my inner child walked through a large forest. A crystal temple appeared at the end of my path and I noticed someone at the top of the stairs beckoning me. With the power of thought I immediately found myself inside the temple. To my great surprise there were no walls, instead I saw images of people all over the world. I watched the suffering all over the world and a great sense of compassion overcame me.
An experience that has stayed with me all these years.
A while ago I asked my higher consciousness to let me go back to the temple and show me the future.
At first I saw nothing, only fog, then tears welled up in me, no, not out of fear or sorrow, but out of love. I felt clearly how everything is one, it's not just about you or me, it's about us.
When the fog lifted (current chaos) I saw how we start to live from our hearts, matter will become less important, human values will form the foundation for our society. Old systems that no longer serve us will crumble. We’ll become aware of who we really are: creators of our own lives.
I already created this magical work 😉
My husband Robert and I wish you all the strength and love to break through the fog and experience the wonder of life.
It's everyone's birthright to be happy.
Namasté,
Monos
